01 nov One of those weekends

Vrijdag

Het is lente en wij hebben weekenddienst voor een viertal dierenklinieken in de regio Den Bosch – Oss.  De schappen in de kliniek zijn extra bevoorraad met medicijnen en operatiemateriaal en onze koelkast is gevuld met eten en drinken. Onze assistentes hebben zelf besloten om binnen 20 minuten rijden bij de kliniek te zijn. Anne is met het mooie weer gaan kamperen bij vakantiepark Dierenbos in Vinkel en Stephanie heeft een B&B geregeld in Den Dungen. Het is vrijdag en Dierenkliniek Nuland is helemaal klaar voor de dienst. De vrijdag avond verliep best rustig met slechts een paar telefoontjes en een tweetal spoed patiënten.

Zaterdag

Zaterdag ochtend hadden we weer een aantal spoed patiënten. Als eerste een jonge hond, kruising van een jack russel met Shi-Tzu, die steeds omviel.  Daarna een golden retriever van 6 jaar met diarree en hevig braken. De eigenaren vertelde mij dat ze de meubels buiten op het gazon hebben moeten zetten om alles schoon te spuiten(!). Zelf dachten ze dat deze lieve knul gebakken spons had gegeten.
In de middag was het rustig en kregen we spontaan het idee om te gaan midget golven op het vakantiepark Dierenbos. Tot grote frustratie van onze mannen die waren aangehaakt bleek Anne toch echt de beste te zijn. Toen we eind van de warme middag op het terras zaten voor een ranja en een bitterbal ging onze weekend dienst los.
Er kwam die avond van alles voorbij. Bijvoorbeeld; bezorgde eigenaren met een konijn die niet wilde eten en erg sloom was. Een 9 jaar oude labrador die nog loops was, maar ook een baarmoeder ontsteking had. Deze lieve dame hebben wij rond 22.00 uur geopereerd en een nachtje opgenomen.
Na de operatie nog de hele kliniek goed schoon gemaakt voor de volgende dag en rond 1 uur ’s-nachts moe en voldaan naar ons eigen mandje.

Zondag

Op zondag ochtend 6.00 uur ging de telefoon alweer. Een man uit Oss belde dat zijn kat buiten was en terug was gekomen met een verlamming aan zijn achterzijde. Hij gaf ook aan dat hij geen vervoer had om naar de kliniek te komen. Bij hoge uitzondering ben ik in mijn autootje gestapt en naar Oss gereden. In Oss waren alle spoorwegovergangen afgesloten. Gelukkig waren de monteurs van ProRail echte dierenvrienden en hebben ze voor mij de spoorwegovergang vrijgemaakt.  Ik heb de man met zijn onderkoelde kat opgehaald en naar de kliniek gebracht. Hier aangekomen bleek de kat een dwarslaesie te hebben en was er niet veel meer aan te doen. De man vertelde dat hij vroeger had rondgezworven en sinds een jaar in een huisje woonde speciaal voor zijn kat. Zijn kat was het enige wat hij had. Op zo’n moment denk ik terug aan de film van ` Bob the Cat` . Een moment waarop ook ik heel verdrietig word en een traantje moet wegpinken.
De rest van de zondag hebben we veel honden gehad die het gezellig vonden om aan de BBQ mee te doen en spareribs, saté stokjes, advocado en chocola hadden gegeten en langskwamen om te braken. Om 23.00 uur kwam een kat met een blaasontsteking als laatste patiënt.

Ik heb toch gewoon het mooiste beroep van de wereld?! De mensen zijn allemaal zo dankbaar en blij dat we hun huisdier zo goed hebben geholpen. En wat ben ik trots op mijn meiden. Het was weer one of those weekends!

En nu, lekker slapen..;-)